«Το καπλάνι της βιτρίνας», Άλκη Ζέη

«Το καπλάνι της βιτρίνας», όπου «καπλάνι», η τίγρη!
«Το καπλάνι της βιτρίνας», ένα από τα σπουδαιότερα λογοτεχνικά έργα της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.
«Το καπλάνι της βιτρίνας», το βιβλίο μιας εξαιρετικής συγγραφέα της Άλκης Ζέης, το πρώτο της βιβλίο, που έχει τη δύναμη να σαγηνεύει όποιον το διαβάσει.
«ΕΥΠΟ» ή «ΛΥΠΟ«; Εσείς διαλέγετε ποιο σας ταιριάζει…
Πατήστε πάνω στον πίνακα ζωγραφικής του Αλέκου Λεβίδη, με τίτλο «Ταξιδεύοντας με το καπλάνι».
Μπορείτε να ακούσετε το βιβλίο από την ηθοποιό Όλια Λαζαρίδου, χωρισμένο σε 10 επεισόδια.
Η πρωτοβουλία ανήκει στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος».
Σκηνοθεσία: Γιώργος Νανούρης
Μουσική: Δημήτρης Μαραγκόπουλος
Ζωγραφικά έργα: Αλέκος Λεβίδης
Αφήγηση: Όλια Λαζαρίδου

«Ταξιδεύοντας με το καπλάνι», Αλέκος Λεβίδης
Advertisement

1η Μαΐου 2020, Ο Μάης του 1968, Η Εργατική Πρωτομαγιά…

«Η αρχή μιας παρατεταμένης μάχης»…
ΚΛΙΚ στην αφίσα εκείνης της εποχής, για να ακούσετε ένα σπουδαίο τραγούδι σε στίχους του Νίκου Γκάτσου και σε μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου με τη φωνή της Βίκυς Μοσχολιού, «Νυν και αεί» .

«Αλεξάνδρεια»

*ΚΛΙΚ* στην εικόνα

«Αλεξάνδρεια» (1996)
ΤΡΑΓΟΥΔΙ: Γιάννης Κότσιρας
ΣΤΙΧΟΙ: Άρης Δαβαράκης      ΜΟΥΣΙΚΗ: Ευανθία Ρεμπούτσικα

«Ο ουρανός ο καθαρός, ο αυθεντικός στην Αλεξάνδρεια, είναι τόσο ανθεκτικός»

Placido Costanzi (1702-1759)
«Ο Μέγας Αλέξανδρος ιδρύει την Αλεξάνδρεια» (1736-1737)
(ΠΗΓΗ: «The Walters Art Museum», H.Π.Α. – https://thewalters.org/)

Η Μητέρα, Η Μάνα, Η Μαμά, Η Μανούλα…

ΠΗΓΕΣ ΕΙΚΟΝΩΝ:
1. Εθνική Πινακοθήκη της Δανίας (http://www.smk.dk/#/en/)
2. Μουσείο Μπενάκη (https://www.benaki.gr/index.php?lang=el)
3. Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Τσούτσου (http://www.nationalgallery.gr/el)

Το ψωμί μας, η δύναμή μας!

Πόσο όμορφα ξεκίνησε η μέρα μας και ο νέος μήνας…

Μύρισε η αίθουσα φρέσκο ψωμάκι… Και γέμισε με βλέμματα χαρούμενα και περίεργα! Με την όσφρηση που έδινε πόλεμο με τη γεύση! Με την αδημονία του πρωινού γεύματος από τις ευχές της πρώτης «Καλημέρας» και του «Καλού μήνα»! 

Μακάρι το φαγητό και η προσμονή του να είναι η καλύτερη αφορμή, για να γεμίζουν οι καρδούλες μας ζεστασιά, χαρά και ελπίδα για το καλύτερο που θα έρχεται!

Μακάρι να είναι το φαγητό η αφορμή για κάθε οικογενειακό «συμμάζεμα στο σπιτικό κατώφλι», όπως γράφει ο Γεώργιος Δροσίνης στο ποίημά του «Ψωμί»!

Μικρά μου, όμορφα και γλυκά παιδάκια, σας ευχαριστώ για την ευτυχία που εισέπραξα! Ελπίζω να θυμάστε κάτι από τη σημερινή μέρα… να θυμάστε κάτι από το μοίρασμα του ψωμιού με τους φίλους σας και τους συμμαθητές σας!